Door: Zadok Samson
Als blogger voor CODEX Historiae mocht ik deze zomer genieten van een pauze, het nieuws dendert natuurlijk dagelijks vrolijk door. Howick en Lili die toch in Nederland mogen blijven, het kabinet vecht elkaar nog steeds de Tweede Kamer uit, met Prinsjesdag is nu toch echt beloofd dat de “gewone Nederlander” iets zal voelen van de opkrabbelende economie. Keuze zat. Er is echter één nieuwsfeit dat in het bijzonder mijn aandacht trok, iets dat minder prominent in het nieuws is gebracht: Bert en Ernie zouden een stel zijn. Een liefdeskoppel. Kinderen leren nu eindelijk van jongs af aan wat homoseksualiteit is en dat het niet iets is om je voor te schamen.
Ik begrijp heel goed dat, als dit jaren geleden bekend was geworden, heel Nederland in shock zou zijn geweest. Kán zoiets wel? Dat onze tere kinderen geconfronteerd worden met een andere geaardheid? Is het niet veel beter ze dit op latere leeftijd uit te leggen? We zijn een tolerant land, maar er zijn grenzen. Geen wonder dat de producenten de eerste geruchten meteen de kop indrukten. Het zijn poppen. Die hebben niet eens een seksualiteit.
Gelukkig leven we tegenwoordig in andere tijden. Dankzij #MeToo is het debat over seksueel misbruik opengegooid en is duidelijk geworden dat seksualiteit minder rechtlijnig is dan we altijd dachten. Er zijn ook stemmen om sprookjes aan te passen (dat de prins een andere prins vindt, of de prinses een andere prinses) en genderrollen eens om te draaien. Het is dan niet meer dan terecht dat twee poppen voor hun voorkeur uit kunnen komen.
Wat ik dan wel weer treurig vind is de reactie van de producenten. Die is er namelijk niet. Geen bevestiging. Niets in de trant van: “Ja, het is zo, Bert en Ernie zijn meer dan goede vrienden.” Op die manier worden de twee poppen toch nog een beetje in de kast gehouden.